Projekt Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

Polska potrzebuje nowej Konstytucji

Projekt nowej Konstytucji Polski przedstawiam Polakom pod rozwagę. Może być ona prawną podstawą utworzonego po wyjściu Polski z Unii Europejskiej i NATO samodzielnego, bogatego, rozwojowego i sprawiedliwego Państwa Polskiego, zabezpieczającego swoją suwerenność państwową i tożsamość narodową oraz swój majątek, gwarantującego dobrobyt oraz podstawowe wolności i prawa swoim obywatelom.

Obecnie obowiązująca Konstytucja – piąta w historii Polski, nie licząc tak zwanych Małych Konstytucji przejściowych – została utworzona przez ludzi służących niepolskim sprawom, nie mających na uwadze narodowych i socjalnych interesów Polaków. Obecna Konstytucja umożliwia Państwom Zachodu prawne przejmowanie polskiego majątku narodowego i zalegalizowane wydziedziczanie Polaków z wszelkiej własności, prawne ograniczanie suwerenności Państwa Polskiego na rzecz centralnej władzy Unii Europejskiej i władzy Niemiec oraz władzy USA i Izraela, prawne osłabianie obronności Polski przez zmniejszanie Wojska Polskiego i zwiększanie baz obcych wojsk NATO, głównie amerykańskich i niemieckich.  

Obowiązująca Konstytucja nie zawiera podstawowego dla życia Narodu systemu własności. Nie ustala, co musi być prywatną własnością obywateli zabezpieczającą ich wolności i prawa, a co – wspólną własnością państwową konieczną dla funkcjonowania Państwa, dla zapewnienia mu suwerenności i bezpieczeństwa.

Obecna Konstytucja nie zawiera też jednoznacznego systemu wolności i praw obywatelskich. Pozwala na prawne likwidowanie gospodarki i produkcji, pozbawianie obywateli pracy, zarobków i mieszkań oraz zmuszanie ich do opuszczania własnego Kraju. Pozwala na prawne ograniczanie programów szkolnych, likwidowanie szkół i szpitali oraz odchodzenie od zasady bezpłatności szkolnictwa i lecznictwa. Konstytucja stwarza prawne przesłanki istnienia w Polsce masowego bezrobocia, masowej bezdomności, biedy i emigracji.

Ta utworzona na zamówienie Zachodu Konstytucja umożliwia absurdalny rozrost władzy, szczególnie samorządowej. Ułatwia to prawne rozdzielanie Polski na regiony, pozbawianie Państwa Polskiego spoistości i odłączanie części terytorium od naszego Kraju. Służy temu stwarzanie swoistej dwuwładzy przez wprowadzenie obok władzy państwowej również władzy samorządowej w województwach i powiatach. Przeczy to zasadzie władzy, która na danym obszarze może być tylko jedna.

Narzucona nam globalistyczna Konstytucja – napisana niejasno i chaotycznie, rozmijająca się z pięknem i prostotą języka polskiego – operuje pojęciem Państwa prawa, w którym wszystko dzieje się zgodnie z prawem. Ale dzieje się źle zgodnie ze złym prawem. W Polsce zło dzieje się w sposób konstytucyjny, prawny i legalny. Konstytucja w sposób zamierzony stwarza bałagan prawny w trzech podstawowych dla Narodu i Państwa sprawach – wolności, własności i władzy. Są to również sprawy najważniejsze dla każdego pojedynczego obywatela. Dlatego w Konstytucji musi być jednoznacznie i zrozumiale wyłożone – co mi wolno i do czego mam prawo oraz jakie mam obowiązki, co jest moje własne a co nasze wspólne państwowe, kto mną rządzi i jak otrzymuje władzę.

Jeśli chodzi o władzę – musi być jedna wybieralna krajowa władza państwowa rządząca całym Państwem, jedna mianowana wojewódzka i powiatowa władza państwowa rządząca województwem i powiatem, jedna wybieralna miejska i gminna władza samorządowa rządząca miastem i jego dzielnicami, gminą i jej wsiami. Władza samorządowa ze swej istoty może być tylko miejscowa, w miejscowości, w miejscu zamieszkania obywateli. Władza samorządowa nie może być terytorialna, nie może obejmować powiatu czy województwa będącego zbiorem miejscowości integrowanych przez jedynie kompetentną w tej roli władzę państwową. Władza samorządowa nie może działać równolegle z władzą państwową i dezintegrować Państwa. Może działać poniżej władzy państwowej i być jej podporządkowana jako czynnikowi scalającemu Państwo w jedną całość.

Taką wykładnię tych i innych najważniejszych spraw zawiera prezentowany przeze mnie projekt Konstytucji Polski. Jej uzupełnieniem będzie proponowana Ordynacja Wyborcza ustalająca, jak i spośród kogo wybieramy władzę państwową i władzę samorządową.

Bolesław Tejkowski
Polska Wspólnota Narodowa - Polskie Stronnictwo Narodowe
Warszawa, lipiec 2012 roku

 


Ustawa Zasadnicza Polski
czyli
Konstytucja Polski

My – Polacy stanowiący Naród Polski – kierujący się Bożymi i ludzkimi prawami naturalnymi oraz dobrem Polski, w poczuciu historycznej odpowiedzialności za losy nasze i przyszłych pokoleń – ustanawiamy Ustawę Zasadniczą Polski zwaną Konstytucją Polski.

Konstytucję niniejszą wprowadzamy dla zapewnienia wszystkim Polakom, wszystkim obywatelom Polski godnego życia, zapewnienia wolności, bezpieczeństwa, porządku, sprawiedliwości, dobrobytu duchowego i materialnego, równości wobec praw i obowiązków, udziału we własności i władzy. Taki jest cel Polski, cel wszystkich jej obywateli mających żyć w przyjaźni i zgodzie.

Konstytucja Polski jest przymierzem pomiędzy Polakami z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, wyraża ciągłość Polski zwanej niegdyś Lechią, ciągłość Narodu Polaków zwanych niegdyś Lechitami.

Polska godna wielkiej przyszłości powstała w VI wieku naszej ery w Europie przedchrześcijańskiej w ramach wolnej Słowiańszczyzny, broniąc jej zachodnich rubieży. Wprowadzone w X wieku chrześcijaństwo przekształcało Polskę w Kraj chrześcijańsko-katolicki z wpływami chrześcijaństwa prawosławnego i protestanckiego. Od XVI wieku Polskę przekształcały zmagania między religijnymi a świeckimi koncepcjami życia. W XIX wieku Polskę również przekształcał brak państwowości, w XX wieku – wprowadzony socjalizm, a po nim kapitalistyczny globalizm. W tych dziejowych przeobrażeniach Polska zachowała pierwotną, rdzenną, narodową tożsamość – swoje polskie, słowiańskie oblicze. Polska teraźniejsza i przyszła to ciągłość Polski utworzonej z Bożą pomocą przez naszych słowiańskich, lechicko-polskich praojców.

Przeszłość Polski jest źródłem dumy Polaków z osiągnięć przodków w walce i pracy o przetrwanie i rozwój. Polska mocarna za księcia i króla Bolesława Chrobrego Wielkiego jednoczyła Polaków, Czechów, Rusów i wszystkich Słowian, broniła przez wieki siebie i Słowiańszczyznę przed najeźdźcami, także takimi, którzy przyjęty przez nas katolicyzm wykorzystywali przeciwko nam. Symbolem tego jest wiekopomne Zwycięstwo Grunwaldzkie 15 Lipca 1410 Roku - owoc uzyskanej przez wielkiego księcia i króla Władysława Jagiełłę jedności słowiańskiej, dającej Polsce z Litwą i Rusią największą mocarstwową potęgę. Wszechstronnie rozwijająca się Polska wniosła wielki wkład w rozwój Słowiańszczyzny, Europy i Świata. Wraz z całą Słowiańszczyzną miała znaczny udział w epokowym Zwycięstwie 9 Maja 1945 Roku nad wspólnym wrogiem. Wielkie osiągnięcia Polski w nauce, technice, sztuce są dla Polaków natchnieniem do dalszego twórczego działania dla swojego i powszechnego dobra ogólnoludzkiego.

Szacunek dla wielkich osiągnięć przodków, dla przeszłości, teraźniejszości i przyszłości Polski zobowiązuje nas do pielęgnowania polskich tradycji, chronienia dziedzictwa narodowego, przejawiania troski o przyszłe polskie losy.

Polska jest wspólnym i najwyższym dobrem wszystkich Polaków, tworzonym przez wszystkie kolejne pokolenia polskie i przekazywanym w spadku z pokolenia na pokolenie.

Pomimo przeciwieństw i zagrożeń w swoich dziejach, Polska trwa i trwać będzie dzięki nieprzerwanej działalności Polaków, twórczej pracy i walce polskich pokoleń, współdziałaniu przyjaznych Narodów Słowiańskich, działaniu dziejowych praw Natury i Bożej pomocy.

Polska jest potrzebna Polakom dla zachowania polskości, dla trwania i rozwoju, dla zapewnienia godnego życia i doskonalenia. Polska jest potrzebna Słowiańszczyźnie dla wzrostu jej cywilizacyjnych mocy twórczych. Polska jest potrzebna Europie dla jej wielonarodowego rozwoju i zachowania równowagi międzynarodowej.

Polska jest Krajem świętym dla Polaków, Matką Polaków, źródłem ich życia i uduchowienia. Polskę należy czcić i miłować, być jej wiernym i oddanym, pracować dla niej i walczyć w jej obronie. Z Bożą pomocą Polska wypełnia swoje posłannictwo tworzenia sprawiedliwego ustroju rozwoju społecznego i wielonarodowego ładu światowego.

 

Rozdział Pierwszy
Polska

Artykuł 1

Polska jest historyczną i oficjalną nazwą Kraju Polaków.

Artykuł 2

Polska jest słowiańskim, lechickim Krajem Polaków, wyłonionym ze Słowiańszczyzny i stanowiącym jej nieodłączną część, zachowującym ciągłość dziejową od VI wieku naszej ery niezależnie od swoich zmian terytorialnych, wyznaniowych, ustrojowych i kulturowych oraz państwowych.

Artykuł 3

Polska teraźniejsza i przyszła jest spadkobiercą i następcą wszystkich poprzednich formacji Polski od jej powstania w VI wieku.

Artykuł 4

Polska jest historycznie ukształtowaną trwałą rzeczywistością Słowiańszczyzny i Europy, współtwórcą i udziałowcem dziedzictwa słowiańskiego i europejskiego.

Artykuł 5

Polska jest Krajem samodzielnym i niepodzielnym, zachowującym tożsamość, niepodległość, suwerenność i integralność terytorialną we wszelkich sytuacjach międzynarodowych i układach z innymi Krajami.

Artykuł 6

Pełnoprawnymi dziedzicami, czyli obywatelami Polski są stale zamieszkujące ją osoby narodowości polskiej – Polacy oraz osoby innych narodowości, stanowiące historycznie związane z Polską słowiańskie i inne przyjazne mniejszości narodowe. Narodowość obywateli Polski jako czcigodna wartość ludzka jest potwierdzona urzędowo i wpisana do dowodu osobistego przynależnego każdemu pełnoletniemu obywatelowi, czyli mającemu ukończone 18 lat życia.

Artykuł 7

Obywatelstwo Polski nabywa się przez urodzenie z rodziców będących jej obywatelami albo przez nadanie z tytułu posiadanej narodowości polskiej lub narodowości historycznie związanych z Polską słowiańskich i innych przyjaznych mniejszości narodowych. Obywatelstwa Polski można się zrzec. Obywatelstwo może być odebrane na skutek zdrady Polski lub zaboru polskiego majątku narodowego.

Artykuł 8

Obywatel Polski nie może być obywatelem innego Kraju i nie może być wydalony do innego Kraju.

Artykuł 9

Polska ma obowiązek opiekowania się Polakami na obczyźnie, czyli Polonią oraz osiedlania na stałe wyrażających taką wolę Polaków z innych Krajów i nadawania im obywatelstwa.

Artykuł 10

Stolicą Polski jest miasto Warszawa, godna czci na równi z pierwszymi stolicami – Kruszwicą, Gnieznem, Krakowem.

Artykuł 11

Świętem narodowym Polski jest Dzień 15 Lipca – dzień wielkiego zwycięstwa w bitwie pod Grunwaldem, ustanowiony w XV wieku jako pierwsze święto narodowe Polski zjednoczonej z Litwą i częścią Rusi. Dniami czczonymi są – 11 Listopada na cześć odzyskania niepodległości w I wojnie światowej oraz 9 Maja na cześć zwycięstwa w II wojnie światowej.

Artykuł 12

Świętymi symbolami Polski są:
- Godło Polski – lechicko-piastowski orzeł biały w koronie na czerwonym tle;
- Sztandar Polski – czerwony z Godłem Polski w środku, o stosunku boku pionowego do poziomego 1:1,5;
- Flaga Polski – biało-czerwona, złożona z równych pasów poziomych – białego górnego i czerwonego dolnego, o stosunku boku pionowego do poziomego 1:2;
- Hymn Polski – na melodię Mazurka Dąbrowskiego.

Artykuł 13

Godło Polski, Sztandar Polski, Flaga Polski w siedzibach i budowlach władz państwowych i samorządowych są umieszczane na pierwszym miejscu. Przy nich na drugim miejscu mogą być umieszczane godła-herby, sztandary, flagi województw, powiatów, miast i gmin. Pierwszeństwo symboli Polski obowiązuje również wobec symboli Wojska Polskiego i innych instytucji państwowych.

Artykuł 14

Symbole Polski, województw, powiatów, miast i gmin oraz Wojska Polskiego i innych instytucji państwowych są otaczane szacunkiem i podlegają ochronie prawnej.

Artykuł 15

W Polsce obowiązuje język polski. Nie obowiązują gwary polskie, szanowane jako wzbogacające przekształcenia historyczno-regionalne języka polskiego. Obowiązują także nazwy polskie podawane w języku polskim. Na drugim miejscu mogą być podawane w innych językach narodowych. Dotyczy to również wszelkich ogłoszeń.

Artykuł 16

Polska to jednocześnie Naród Polski, Ojczyzna Polska, Kultura Polska, Państwo Polskie.

 

Rozdział Drugi
Naród

Artykuł 17

Naród Polski jest najważniejszą, nadrzędną wspólnotą jednoczącą wszystkich Polaków w Kraju i na obczyźnie. Regionalne części jednolitego Narodu Polskiego – Pomorzanie, Kaszubi, Lubuszanie, Wielkopolanie, Kujawiacy, Ślązacy, Małopolanie, Górale, Mazowszanie, Warmiacy, Mazurzy, Podlasianie – nie mogą stanowić innych odrębnych Narodów, innych odrębnych narodowości. Są to historyczne, plemienno-regionalne nazwy Polaków stanowiących jeden wspólny Naród Polski. Ochrona i umacnianie jedności Narodu Polskiego jako podstawy siły, trwałości i całości Polski jest obowiązkiem wszystkich Polaków.

Artykuł 18

Mniejszości narodowe są traktowane na równi z Narodem Polskim, mogą utrwalać i rozwijać swoją narodowość, swoją narodową kulturę.

Artykuł 19

Naród Polski składa się z wzajemnie sobie potrzebnych i niezbędnych dla wspólnego rozwoju równoprawnych klas i stanów społecznych, grup zawodowych, środowisk światopoglądowych i wyznaniowych, współdziałających w zgodzie dla wspólnego dobra narodowego. Dobro Narodu całego jest nadrzędne wobec dobra jego części.

Artykuł 20

Naród Polski składa się z wzajemnie sobie potrzebnych równoprawnych rodów i rodzin jako podstawowych komórek wspólnoty narodowej, zapewniających jej trwanie z pokolenia na pokolenie. Rodzina żyjąca w miłości jest mocną podstawą Narodu, jego trwałości i rozwoju.

Artykuł 21

Rodzinę polską zakłada dobrowolny związek będących obywatelami Polski pełnoletniego mężczyzny i pełnoletniej kobiety, stanowiący małżeństwo mające na celu rodzenie dzieci i jedyne prawo do adopcji cudzych polskich dzieci, których nie wolno adoptować obywatelom innych Państw. Zawarcie państwowego związku małżeńskiego w Urzędzie Stanu Cywilnego nadaje mu status prawny i ochronę prawną. Małżonkowie mają prawo do zawarcia również wyznaniowego związku małżeńskiego.

Artykuł 22

Macierzyństwo i ojcostwo jest dobrem i wartością, naturalną potrzebą i radością, zaszczytem i zasługą godną szacunku oraz pomocy moralnej i materialnej, świadczonej zwłaszcza wobec kobiety ciężarnej i rodzącej dzieci. Na każde dziecko – przyszłość rodziny i Narodu – przysługuje stała pomoc pieniężna do pełnoletności i ukończenia szkoły średniej. Rodzina ma mieć zapewnione mieszkanie i pracę zarobkową lub zasiłek dla bezrobotnych.

Artykuł 23

Dziecko od poczęcia w łonie matki to pełnowartościowy człowiek, któremu w żadnym przypadku nie wolno odbierać zdrowia i życia. Człowiek ten po urodzeniu – kształtowany przez rodziców, rodzinę, religię, Naród i Państwo – wyrasta na dorosłego Polaka, na pełnoprawnego obywatela Polski wnoszącego swój wkład w jej rozwój.

Artykuł 24

Rodzice opiekują się swoimi dziećmi od poczęcia, utrzymują je do pełnoletności i ukończenia szkoły średniej lub wyższej, dbają o ich zdrowie, wykształcenie i rozwój, wychowują w moralności na dobrych Polaków, dobrych obywateli Polski. Rodzice troszczą się o swe dzieci, a dzieci troszczą się o swych rodziców do końca życia.

Artykuł 25

Dzieci do swej pełnoletności są pod władzą, czyli nadrzędną i nienaruszalną opieką rodziców. Odebrać dzieci niepełnoletnie wyrokiem Sądu można jedynie rodzicom popełniającym przestępstwa kryminalne zagrażające zdrowiu i życiu potomstwa, które nie może być rozdzielane i ma prawo do pierwszeństwa adopcji przez najbliższą rodzinę.

 

Rozdział Trzeci
Ojczyzna

Artykuł 26

Ojczyzna Polska to ziemia będąca miejscem powstania i dziejowego bytowania Narodu Polskiego, zapewniająca mu istnienie, stanowiąca z dobrami naziemnymi i podziemnymi jego własność nie mogącą być własnością innych Krajów i ich obywateli.

Artykuł 27

Ojczyzna Polska to Ziemia Święta Narodu Polskiego, widownia jego chlubnych dziejów, uświęcona wielkimi wydarzeniami i osiągnięciami, dziełami oraz pomnikami przyrody i kultury, grobami przodków.

Artykuł 28

Ojczyznę Polską trzeba chronić jako ziemię-żywicielkę rodzącą i zawierającą bogactwa naturalne, obdarzoną środowiskiem roślin i zwierząt, którym nie wolno zadawać cierpienia.

 

Rozdział Czwarty
Kultura

Artykuł 29

Kultura Polska to dziejowy dorobek duchowy i materialny Narodu Polskiego, zawierający wartości i zasady ustalające metodę ustroju życia społecznego, czyli sposób naszego zbiorowego życia narodowego i wytwarzania dóbr duchowych i materialnych. Kulturę Polską stanowi to, jak żyjemy, jakie mamy zwyczaje, obyczaje i obrzędy, co i jak wytworzyliśmy i wytwarzamy jako Polacy.

Artykuł 30

Narodowa Kultura Polska wyrasta z rodzimej indoeuropejskiej Cywilizacji Słowiańskiej oraz z europejskiej wielonarodowej Cywilizacji Łacińskiej, powstałej z kulturowych wpływów greckich, rzymskich, bizantyńskich, słowiańskich, romańskich, germańskich, chrześcijańskich i świeckich. Kultura Polska łączy nas ze Słowiańszczyzną oraz z dziedzictwem kulturowym pozostałej części Europy.

Artykuł 31

Kultura Polska wyraża istotę i tożsamość Narodu Polskiego, umacnia spoistość narodową Polaków, określa poziom narodowego rozwoju, wyznacza stopień twórczej aktywności narodowej. Zachowywanie tradycji Kultury Polskiej łączymy z jej doskonaleniem, aby wyzwalała większą aktywność twórczą Polaków, bardziej dynamizowała rozwój Polski, lepiej chroniła i umacniała polską tożsamość narodową, stale podnosiła umysłowy i moralny poziom oraz duchowy i materialny dobrobyt Narodu Polskiego. Osiągamy to przez wzmacnianie rodzimego oblicza narodowego chronionej prawnie Kultury Polskiej jako części wielonarodowej Cywilizacji Łacińskiej oraz nowej, wielonarodowej Cywilizacji Słowiańskiej, których przesłaniem jest dobro, prawda, piękno, zdrowie, dobrobyt.

 

Rozdział Piąty
Państwo

Artykuł 32

Państwo Polskie jest naczelną organizacją Narodu Polskiego, zapewniającą samodzielność, niepodległość, rozwój, bezpieczeństwo i obronę Polski, wolność i sprawiedliwość obywatelską, zbiorową działalność Polaków i osiąganie dobrobytu, ochronę tożsamości narodowej i dorobku narodowego.

Artykuł 33

Państwo Polskie jest jednolite. Dla sprawniejszej organizacji życia dzieli się terytorialnie na województwa, województwa dzielą się na powiaty, powiaty dzielą się na miasta i gminy, miasta dzielą się na dzielnice, gminy dzielą się na wsie. Wszystkie te części i jakiekolwiek inne stanowią jednolitą całość państwową i podlegają Państwu. Żadna część nie może być autonomiczna, samodzielna, niezależna wobec całości, jaką jest Państwo.

Artykuł 34

Nazwy województw pochodzą od nazw geograficzno-historycznych regionów Polski. Nazwy powiatów pochodzą od nazw miast powiatowych. Nazwy gmin pochodzą od nazw miast lub wsi gminnych.

Artykuł 35

W Państwie Polskim, stanowiącym własność wszystkich obywateli Polski, istnieją równoprawne rodzaje polskiej własności obejmującej nieruchomości, ruchomości i kapitały:
- własność państwowa, czyli własność wszystkich obywateli Polski zarządzana przez Rząd Polski;
- własność komunalna, czyli własność wszystkich mieszkańców miejscowości zarządzana przez miejscową władzę samorządową;
- własność instytucjonalna, czyli własność wszelkich instytucji i organizacji;
- własność spółdzielcza, czyli własność zrzeszenia wytwórców produkcyjnych, handlowych, usługowych;
- własność pracownicza, czyli własność wszystkich pracowników swojego zakładu pracy;
- własność prywatna, czyli własność spółkowa, rodzinna, indywidualna.

Artykuł 36

Wszystko pod powierzchnią Państwa Polskiego oraz lasy, wody, drogi wodne i lądowe - kołowe i kolejowe, porty morskie i lotnicze, budowle zabytkowe na obszarze Państwa są polską własnością państwową. Przedsiębiorstwa produkcyjne, budowlane, handlowe i usługowe są polską własnością różnego rodzaju. Chroniona ziemia uprawna jest polską własnością prywatną, spółdzielczą i państwową. Domy mieszkalne i mieszkania są polską własnością prywatną zamieszkujących je lokatorów. Tej polskiej własności nie można przekazywać na własność innemu Państwu ani jego obywatelom, organizacjom czy instytucjom. Budowle i lokale użytkowe są polską własnością różnego rodzaju oraz mogą być własnością innego Państwa czy też jego obywateli, organizacji i instytucji. Własność jest wieczna, nienaruszalna i dziedziczna. Może być przekazana innemu właścicielowi przez sprzedaż, darowiznę, spadek lub wywłaszczenie na rzecz wyższego dobra wspólnego za pełnowartościowym i niezwłocznym odszkodowaniem. Własność nie mająca spadkobiercy staje się własnością państwową lub komunalną. Własność może być odebrana przez sądową konfiskatę jako zadośćuczynienie za bezprawne wejście w jej posiadanie, za przywłaszczenie lub zniszczenie cudzej własności, za zabójstwo, za zdradę Polski.

Artykuł 37

Podstawą bogactwa, rozwoju i doskonalenia człowieka, Narodu i Państwa jest praca tworząca wartość. Praca jest prawem i obowiązkiem każdego, albowiem przynosi osobisty i społeczny dobrobyt duchowy i materialny. Dlatego praca jako dobro musi być dostępna dla wszystkich. Pełne zatrudnienie jest umożliwione przez obowiązujący w Państwie Polskim sześciogodzinny dzień pracy i pięciodniowy tydzień pracy zapewniającej w tym wymiarze czasowym wszystkim pracującym warunki konieczne do życia. Możliwe jest zatrudnienie dłuższe od obowiązującego czasu pracy. Okresowy brak pracy daje niepracującym prawo do zasiłku dla bezrobotnych.

Artykuł 38

W Państwie Polskim źródłem władzy jest Naród Polski, są wszyscy obywatele Polski, mający bezpośredni udział w rządzeniu przez wybory władzy i referenda, a pośredni przez wybraną władzę odpowiedzialną przed Narodem, przed obywatelami. Wybory państwowe wybierające władzę państwową i wybory samorządowe wybierające władzę samorządową oraz referenda ogólnopolskie i miejscowe odwołujące wybraną władzę albo rozstrzygające ważne dla Polski czy miejscowości sprawy wymagające decyzji wszystkich są wolne, tajne, równe, bezpośrednie, powszechne i obowiązkowe dla pełnoletnich obywateli. O ich wynikach decyduje większość, czyli głosy co najmniej połowy+1 pełnoletnich obywateli. Referenda ogólnopolskie przeprowadza się na żądanie: Prezydenta Polski, Sejmu Polski, Trybunału Stanu, 10% pełnoletnich obywateli w Państwie. Referenda miejscowe przeprowadza się na żądanie: Naczelnika Miasta, Rady Miasta, Zarządcy Dzielnicy, Rady Dzielnicy, Wójta Gminy, Rady Gminy, Trybunału Stanu, 10% pełnoletnich obywateli w mieście, dzielnicy, gminie. Wybory i referenda zarządza Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej, która przeprowadza je według zgodnej z Konstytucją Polski ordynacji wyborczej uchwalonej jako ustawa przez Prezydenta i Sejm. Jeśli są unieważnione przez Sąd Najwyższy, powtarza się je niezwłocznie. Wyniki wyborów i referendów są dla władzy i obywateli obowiązujące.

Artykuł 39

Osoby wybrane w wyborach do władzy państwowej lub samorządowej oraz sędziowie mogą być odwołani z zajmowanych stanowisk przez Trybunał Stanu na skutek działalności sprzecznej z Konstytucją Polski i prawem polskim albo choroby uniemożliwiającej działalność. O odwołanie może występować Prezydent Polski, Sejm Polski, Rząd Polski, Sąd Najwyższy, Trybunał Konstytucyjny. Odwołanie orzeczone przez Trybunał Stanu jest prawomocne po zatwierdzeniu go wyrokiem Sądu Najwyższego, który jest ostateczny.

Artykuł 40

Na czele Państwa Polskiego stoi jednolita, najwyższa władza państwowa – Prezydent Polski i liczący 200 posłów Sejm Polski. Tę władzę pełnoletni obywatele Polski wybierają jednocześnie na pięcioletnią kadencję w zwyczajnych wyborach państwowych, przeprowadzanych w pierwszą niedzielę maja roku zakończonego cyfrą 0 lub 5. Prezydent i Sejm jako władza ustawodawcza powołuje Rząd Polski i inne organy władzy wykonawczej oraz Sąd Najwyższy i inne organy jednolitej władzy sądowniczej. Najwyższe organy władzy państwowej – Prezydent, Sejm, Rząd, Sąd Najwyższy i inne – posiadają kancelarię. Można być członkiem tylko jednego rodzaju władzy państwowej. Wyjątek stanowi Prezydent, reprezentujący jednocześnie władzę ustawodawczą i wykonawczą.

Artykuł 41

Sejm Polski podejmuje wszelkie decyzje w głosowaniach obowiązkowych dla wszystkich posłów głosami większości, czyli co najmniej 101 posłów. Wszyscy posłowie w każdym głosowaniu mają obowiązek głosowania „za” lub „przeciw”, bez możliwości wstrzymania się od głosu. Za skutki swojego głosowania posłowie odpowiadają przed Narodem Polskim, przed wszystkimi obywatelami Polski.

Artykuł 42

Kandydatami do władzy państwowej – na Prezydenta Polski, na posłów do Sejmu Polski, na członków Rządu Polski, na członków Sądu Najwyższego i na inne stanowiska – mają być ludzie mądrzy, moralni, patriotyczni, ofiarni, odpowiedzialni, najlepsi w działalności dla dobra Polski i jej obywateli, posiadający wykształcenie wyższe. Za jakość kandydatów do władzy państwowej ponoszą odpowiedzialność wszyscy Polacy, wszyscy obywatele Polski, albowiem od jakości władzy zależy rozwój Polski i dobrobyt jej obywateli.

Artykuł 43

Kandydatami na Prezydenta Polski mogą być obywatele Polski mający ukończone 40 lat życia, a kandydatami na posłów do Sejmu Polski mogą być obywatele mający ukończone 30 lat życia – wysuwani przez partie polityczne, stowarzyszenia społeczne i bezpośrednio przez pełnoletnich obywateli-wyborców zorganizowanych w komitety wyborcze.

Artykuł 44

Prezydent Polski przedstawia kandydatów na najwyższe stanowiska w państwowej władzy wykonawczej i sądowniczej, których Sejm Polski może odrzucić albo wybrać na okres swojej kadencji z możliwością lub bez możliwości ich odwołania. Odrzucenie przedstawionych kandydatów, jak też odwołanie, ustąpienie lub śmierć wybranych kandydatów zobowiązuje Prezydenta do niezwłocznego przedstawienia Sejmowi nowych kandydatów na stanowiska. Ich obsadzanie stanowi wspólną decyzję Prezydenta i Sejmu.

Artykuł 45

Prezydent Polski spośród posłów przedstawia Sejmowi Polski kandydatów na Marszałka Sejmu i Wicemarszałka Sejmu. Następnie przedstawia kandydata na Wiceprezydenta Polski i kandydatów na członków Rządu Polski – Premiera, Wicepremiera, Ministrów zarządzających dziedzinami Państwa Polskiego i Wojewodów zarządzających województwami jako częściami terytorialnymi Państwa. Przedstawia również kandydatów na Szefów Służby Wywiadu i Służby Bezpieczeństwa Wewnętrznego, kandydatów na Przewodniczących Narodowego Banku Polskiego, Krajowej Rady Prasy, Radia i Telewizji oraz Najwyższej Izby Kontroli, kandydata na Prokuratora Generalnego, kandydatów-generałów, admirałów lub marszałków na Naczelnego Dowódcę Wojska Polskiego, Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Dowódców rodzajów broni Wojska Polskiego, Wywiadu Wojskowego i Kontrwywiadu Wojskowego. Kandydatami mogą być obywatele Polski mający ukończone 30 lat życia. Sejm przedstawionych kandydatów odrzuca lub wybiera na okres swojej kadencji, podczas której wspólnie z Prezydentem może ich odwołać.

Artykuł 46

Prezydent Polski przedstawia Sejmowi Polski kandydatów-sędziów na Przewodniczących, Wiceprzewodniczących i 13 członków Sądu Najwyższego, Trybunału Stanu, Trybunału Konstytucyjnego i Państwowej Komisji Wyborczej. Kandydatami mogą być obywatele Polski mający ukończone 40 lat życia. Sejm przedstawionych kandydatów odrzuca lub wybiera na okres swojej kadencji, bez możliwości ich odwołania.

Artykuł 47

Prezydent Polski nieustannie przedstawia Sejmowi Polski kandydatów-prawników na sędziów. Kandydatami mogą być obywatele Polski mający ukończone 30 lat życia. Sejm przedstawianych kandydatów odrzuca lub wybiera na cały ustawowy okres pracy, bez możliwości ich odwołania.

Artykuł 48

Prezydent Polski powołuje i odwołuje Ambasadorów, Konsulów i pozostałych pełnomocnych przedstawicieli dyplomatycznych Polski w innych Państwach i organizacjach międzynarodowych, przyznaje tytuł profesora oraz stanowisko Rektora wyższej uczelni uczonym wybranym przez władze uczelniane, mianuje na stopnie generała, admirała i marszałka Wojska Polskiego, przyznaje ordery i odznaczenia państwowe, nadaje i odbiera obywatelstwo Polski oraz przyjmuje jego zrzeczenie się.

Artykuł 49

Prezydent Polski i Wiceprezydent Polski, posłowie do Sejmu Polski, członkowie Rządu Polski i pozostałe osoby wybrane przez Sejm na najważniejsze stanowiska w państwowej władzy wykonawczej i sądowniczej oraz wszyscy pozostali sędziowie i dyplomaci w służbie czynnej nie mogą pełnić innych stanowisk ani wykonywać innej pracy zawodowej.

Artykuł 50

Prezydent Polski składa na Godło Polski i Konstytucję Polski następującą przysięgę:
„Obejmuję z woli Narodu Polskiego, z woli obywateli
najwyższe stanowisko Prezydenta Polski
i Narodowi Polskiemu, wszystkim obywatelom przysięgam -
- wiernie służyć Polsce
i wytrwale dążyć do Jej siły i rozwoju;
- nieustannie strzec własności, dorobku i tożsamości
wspólnoty narodowej Polaków;
- niezłomnie bronić niepodległości, bezpieczeństwa
i terytorialnej integralności Państwa Polskiego;
- sumiennie wykonywać swoje obowiązki
dla wspólnego dobra narodowego
i pomyślności wszystkich Polaków, wszystkich obywateli Polski;
- zawsze przestrzegać Konstytucji Polski i prawa polskiego,
moralności, patriotyzmu i sprawiedliwości
jako podstawy wolności i ładu narodowego!”

Artykuł 51

Wiceprezydent Polski, posłowie do Sejmu Polski, członkowie Rządu Polski i pozostałe osoby wybrane przez Sejm na najważniejsze stanowiska w państwowej władzy wykonawczej i sądowniczej, wszyscy pozostali sędziowie, dyplomaci oraz starostowie składają na Godło Polski i Konstytucję Polski następującą przysięgę:
„Jestem świadomy swojego uczestnictwa
w powołanej z woli Narodu Polskiego, z woli obywateli władzy
i Narodowi Polskiemu, wszystkim obywatelom przysięgam -
- wiernie służyć Polsce
i wytrwale dążyć do Jej siły i rozwoju;
- nieustannie strzec własności, dorobku i tożsamości
wspólnoty narodowej Polaków;
- niezłomnie bronić niepodległości, bezpieczeństwa
i terytorialnej integralności Państwa Polskiego;
- sumiennie wykonywać swoje obowiązki
dla wspólnego dobra narodowego
i pomyślności wszystkich Polaków, wszystkich obywateli Polski;
- zawsze przestrzegać Konstytucji Polski i prawa polskiego,
moralności, patriotyzmu i sprawiedliwości
jako podstawy wolności i ładu narodowego!”

Artykuł 52

Prezydent Polski może być odwołany przez referendum ogólnopolskie, co powoduje ustąpienie Wiceprezydenta Polski i niezwłoczny wybór Prezydenta w nadzwyczajnych wyborach państwowych na okres do zwyczajnych wyborów państwowych. Prezydent może być odwołany przez Trybunał Stanu, co – podobnie, jak jego ustąpienie lub śmierć – powoduje niezwłoczne objęcie przez Wiceprezydenta stanowiska Prezydenta na okres do zwyczajnych wyborów państwowych.

Artykuł 53

Sejm Polski może być odwołany przez referendum ogólnopolskie albo może podjąć decyzję samorozwiązania, co powoduje niezwłoczny wybór Sejmu w nadzwyczajnych wyborach państwowych na okres do zwyczajnych wyborów państwowych.

Artykuł 54

Posłowie do Sejmu Polski mogą być odwołani przez Trybunał Stanu, co – podobnie, jak ich ustąpienie lub śmierć - powoduje przyznanie mandatu poselskiego kandydatom na posłów, którzy w wyborach państwowych otrzymali najwięcej głosów.

Artykuł 55

Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego i wszystkich innych Sądów podległych Sądowi Najwyższemu oraz sędziowie Państwowej Komisji Wyborczej mogą być odwołani przez Trybunał Stanu. Sędziowie Sądu Najwyższego i Trybunału Stanu mogą być odwołani tylko wspólną decyzją przez Prezydenta Polski i Sejm Polski.

Artykuł 56

Prezydent Polski jest Najwyższym Przedstawicielem Polski, Najwyższym Dostojnikiem Władzy Polskiej, Głową Państwa Polskiego, Przywódcą Narodu Polskiego, Przywódcą Obywateli Polski, Przewodniczącym Polonii Światowej, Zwierzchnikiem Wojska Polskiego, a w czasie wojny Wodzem Naczelnym Polski. Za skutki swojego rządzenia Prezydent odpowiada przed Narodem Polskim, przed wszystkimi obywatelami Polski.

Artykuł 57

Prezydenta Polski zastępuje w kolejności: Wiceprezydent Polski, Marszałek Sejmu Polski, Premier Rządu Polski.

Artykuł 58

Prezydent Polski łączy w sobie całość jednolitej władzy państwowej – władzę ustawodawczą Sejmu Polski i władzę wykonawczą Rządu Polski. Prezydent przez Marszałka Sejmu kieruje Sejmem, stanowiąc wspólnie władzę ustawodawczą uchwalającą ustawy, rozporządzenia, oświadczenia i umowy międzynarodowe, które muszą być zgodne z Konstytucją Polski. Prezydent przez Premiera Rządu kieruje Rządem, stanowiąc wspólnie władzę wykonawczą wykonującą w sposób zgodny z Konstytucją postanowienia ustaw, rozporządzeń, oświadczeń, umów międzynarodowych i wydającą własne zarządzenia. Prezydent podejmowane z Sejmem ustanowienia wykonuje z Rządem. Gwarantuje to jedność i ciągłość władzy państwowej jako jednolitego procesu ustawodawczo-wykonawczego, podnosi jakość i odpowiedzialność sprawowania władzy oraz samokontrolowania jego przebiegu i wyników.

Artykuł 59

Prezydent Polski, Wiceprezydent Polski, Sejm Polski, Rząd Polski i Sąd Najwyższy stanowią wspólnie Zgromadzenie Narodowe pod przewodem Prezydenta, zbierające się w wyjątkowych sytuacjach i w najważniejszych sprawach dla Polski, wymagających wyrażenia stanowiska w imieniu całego Narodu Polskiego, wszystkich obywateli Polski. Oświadczenia Zgromadzenia Narodowego są najwyższymi wskazaniami dla całej władzy i wszystkich obywateli.

Artykuł 60

Akty ustawodawcze – ustawy, rozporządzenia, oświadczenia, umowy międzynarodowe mogą być wnoszone przez Prezydenta Polski, Sejm Polski, Rząd Polski i 100 000 pełnoletnich obywateli. Stają się ważne i obowiązujące po uchwaleniu przez Prezydenta i Sejm oraz są w ten sam sposób unieważniane. Są one wraz z Konstytucją Polski, prawem naturalnym i uznawaną moralnością źródłem tworzonego przez Prezydenta i Sejm stanowionego prawa polskiego, które musi być zgodne z Konstytucją.

Artykuł 61

Prezydent Polski przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych w Polsce Ambasadorów, Konsulów i pozostałych pełnomocnych przedstawicieli dyplomatycznych innych Państw i organizacji międzynarodowych, ustanawia amnestię dla skazanych na kary, wprowadza w obliczu zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych stany nadzwyczajne – stan klęski żywiołowej, stan wyjątkowy i stan wojenny, zarządza mobilizację i użycie Wojska Polskiego do obrony Polski, ogłasza stan wojny i zawarcie pokoju. Prezydent w czasie stanów nadzwyczajnych i w czasie wojny ma prawo wydawania dekretów z mocą ustawy.

Artykuł 62

Sejm Polski sprawuje kontrolę nad działalnością Rządu Polski, Sądu Najwyższego, Trybunału Stanu, Trybunału Konstytucyjnego i Państwowej Komisji Wyborczej poprzez coroczne wysłuchiwanie ich sprawozdań i formułowanie wobec nich zaleceń.

Artykuł 63

Rząd Polski organizuje w stolicy kierowane przez Ministrów Ministerstwa służące zawodowemu zarządzaniu dziedzinami Państwa Polskiego oraz w miastach wojewódzkich kierowane przez Wojewodów Urzędy Województw służące zawodowemu zarządzaniu województwami. Powołuje na okres swojej kadencji i odwołuje podległych Wojewodom Starostów oraz organizuje w miastach powiatowych kierowane przez nich Urzędy Powiatów służące zawodowemu zarządzaniu powiatami.

Artykuł 64

Prezydent Polski z Rządem Polski przedstawia co roku Sejmowi Polski roczny budżet Państwa Polskiego, mający zrównoważyć planowane wydatki z zakładanymi dochodami, uwzględniający zadłużenie wewnętrzne i zagraniczne Państwa dozwolone do wielkości połowy jego rocznych dochodów. Jeśli z ważnych przyczyn planowane wydatki muszą być większe od zakładanych dochodów, to powstający deficyt budżetowy nie może przekroczyć wielkości połowy rocznych dochodów Państwa i nie może zwiększyć jego zadłużenia powyżej dozwolonego. Budżet powodujący przekroczenie dozwolonego zadłużenia Państwa może być przyjęty pod warunkiem przewidzianego zmniejszenia zadłużenia do dozwolonego. Sejm przedstawiony budżet bez zmian lub ze zmianami uchwala w formie ustawy budżetowej.

Artykuł 65

W celu sprawiedliwego podziału dóbr i zapewnienia wszystkim obywatelom Polski warunków koniecznych do życia – Prezydent Polski z Rządem Polski w oparciu o budżet Państwa Polskiego przedstawia Sejmowi Polski system cen i opłat zwłaszcza mieszkaniowych oraz wynikający z niego system wynagrodzeń, czyli płac, dodatków na dzieci, stypendiów, zasiłków dla bezrobotnych, rent i emerytur, a także system ceł oraz system podatku państwowego dla Państwa od dochodów wszystkich obywateli i ustalanego przez władze kościelne podatku wyznaniowego dla Kościołów od dochodów obywateli deklarujących przynależność do jednego z istniejących w Państwie wyznań. Systemy te mają zapewnić równomierne uczestniczenie wszystkich obywateli w zyskach i stratach Państwa, równomierne bogacenie się lub ubożenie wszystkich wraz z bogaceniem się lub ubożeniem Państwa. Sejm przedstawiane systemy bez zmian lub ze zmianami uchwala w formie ustaw o cenach, opłatach, wynagrodzeniach, cłach i podatkach.

Artykuł 66

Prezydent Polski z Rządem Polski prowadzi bieżącą politykę wewnętrzną i zagraniczną Państwa Polskiego, kieruje stosunkami z innymi Państwami i organizacjami międzynarodowymi, zarządza wykonaniem budżetu Państwa i odpowiada za jego właściwe i pełne wykorzystanie, inicjuje w oparciu o budżet równomierny rozwój Polski – jej gospodarki, nauki, sztuki, szkolnictwa, oświaty, lecznictwa, mieszkalnictwa, komunikacji, informacji.

Artykuł 67

Narodowy Bank Polski jako Centralny Bank Państwa Polskiego jest własnością państwową oraz podlega Prezydentowi Polski i Sejmowi Polski. Nadzoruje wszystkie banki polskie mogące być wyłącznie polską własnością państwową lub spółdzielczą. Prezydent z Sejmem – w oparciu o opinię Przewodniczącego i Zarządu oraz Rady Polityki Pieniężnej Narodowego Banku Polskiego – decyduje o stanie pieniądza polskiego zwanego złotym o podstawowej jednostce 1 złoty dzielony na 100 groszy, wytwarzanego tylko przez polską mennicę państwową i mającego pokrycie w majątku trwałym i produkcyjnym Państwa, ustala jego ilość i wartość oraz stosunek do walut innych Państw, określa warunki udzielania oraz otrzymywania pożyczek krajowych i zagranicznych, w tym okres spłaty pożyczek nie przekraczający 10 lat i wysokość ich rocznego oprocentowania do 10%. Banki polskie jako państwowa i spółdzielcza służba finansowa służą gromadzeniu oszczędności i rezerw finansowych oraz udzielaniu pożyczek rozwijających inwestycje, produkcję i konsumpcję, gwarantują pełną wypłacalność wkładów pieniężnych, ograniczają swój zysk do kosztów swojego utrzymania.

Artykuł 68

Krajowa Rada Prasy, Radia i Telewizji podlega Sejmowi Polski. Nadzoruje media w Państwie Polskim, które mogą być wyłącznie polską własnością różnego rodzaju, z wiodącą rolą państwowej Telewizji Polskiej i państwowego Polskiego Radia. Media polskie - prasa, radio, telewizja – mają obowiązek kierowania się zasadami prawdy, moralności i patriotyzmu, przestrzegania prawa do wolności poglądów, rzetelności informacji i dostępu do dorobku kultury narodowej, prezentowania wszystkich środowisk i ich opinii.

Artykuł 69

Najwyższa Izba Kontroli podlega Sejmowi Polski. Jest naczelnym organem kontroli państwowej, kontrolującym wszelkie organy władzy, instytucje i przedsiębiorstwa państwowe i samorządowe pod względem gospodarności działania i prawidłowości używania środków finansowych. Formułuje zalecenia poprawy działania lub wnioski do Prokuratury o postawienie osób winnych zaniedbań, wykroczeń czy przestępstw w stan oskarżenia przed Sądem.

Artykuł 70

Prokurator Generalny podlega Rządowi Polski. Kieruje powoływaną przez siebie Prokuraturą cywilną i wojskową wszystkich szczebli, czyli Prokuraturą Generalną, Apelacyjną, Okręgową, Rejonową. Zadaniem Prokuratury jest wykrywanie czynów osób naruszających prawo polskie i stawianie ich w stan oskarżenia przed Sądem.

Artykuł 71

Sąd Najwyższy sprawuje nadzór nad działalnością Trybunału Stanu, Trybunału Konstytucyjnego i Państwowej Komisji Wyborczej oraz nad powoływanymi przez siebie Sądami cywilnymi i wojskowymi wszystkich szczebli, czyli Sądami Apelacyjnymi, Okręgowymi, Rejonowymi, dzielącymi się na wydziały karne, cywilne i administracyjne. Sądy i Trybunały są niezawisłe i w swojej działalności zależą tylko od Konstytucji Polski i prawa polskiego. Sądy i Trybunały stoją na straży prawa i sprawiedliwości, wymierzają w imieniu Polski kary za ich nieprzestrzeganie, nadzorują odbywanie kar w podległym sobie więziennictwie, zapewniają obywatelom Polski korzystanie z należnych praw.

Artykuł 72

Trybunał Stanu podlega Sądowi Najwyższemu. Zajmuje się sądzeniem i odwoływaniem z zajmowanych stanowisk sędziów oraz osób wybranych w wyborach do władzy państwowej i władzy samorządowej.

Artykuł 73

Trybunał Konstytucyjny podlega Sądowi Najwyższemu. Orzeka o zgodności z Konstytucją Polski prawa polskiego, ustaw, rozporządzeń, oświadczeń, umów międzynarodowych, zarządzeń, wyroków sądowych oraz całej działalności państwowej władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, zarządzeń oraz całej działalności władzy samorządowej, celów i działalności partii politycznych, stowarzyszeń społecznych, związków zawodowych, Kościołów, przedsiębiorstw oraz innych instytucji. Niezgodność z Konstytucją wymaga niezwłocznych zmian. Do Trybunału Konstytucyjnego o orzeczenie zgodności z Konstytucją mogą występować: Prezydent Polski, Sejm Polski, Rząd Polski, Sąd Najwyższy, Trybunał Stanu, Państwowa Komisja Wyborcza, Prokurator Generalny, Najwyższa Izba Kontroli, Krajowa Rada Prasy, Radia i Telewizji, partie polityczne, stowarzyszenia społeczne, związki zawodowe, Kościoły, przedsiębiorstwa, obywatele w przypadku naruszenia ich praw i dóbr przez decyzje władz. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego jest prawomocne po zatwierdzeniu go wyrokiem Sądu Najwyższego, który jest ostateczny.

Artykuł 74

Państwowa Komisja Wyborcza podlega Sądowi Najwyższemu. Przeprowadza wybory i referenda oraz odpowiada za ich prawidłowy przebieg, kieruje w punktach głosowania komisjami społecznymi przeprowadzającymi głosowanie oraz komisjami sędziowskimi przeprowadzającymi jawne liczenie głosów otwarte dla wszystkich, publikuje wyniki głosowania w każdym punkcie głosowania i wyniki głosowania zbiorcze w całym Kraju, umożliwiając ich sprawdzenie przez wyborców. Państwowa Komisja Wyborcza przyjmuje zgłoszenia o nieprawidłowościach czy fałszerstwach głosowania, publikuje je i przekazuje Sądowi Najwyższemu, który je rozpatruje i orzeka o ważności lub nieważności wyborów i referendów.

Artykuł 75

Państwowa władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza oraz jej administracja może liczyć najwyżej 1% liczby ludności Polski.

Artykuł 76

Wojsko Polskie podlega Prezydentowi Polski i Rządowi Polski. Jest siłą zbrojną Narodu Polskiego, stanowiącą podstawę siły, trwałości i niepodległości Państwa Polskiego. Wojsko Polskie zapewnia bezpieczeństwo i obronę Polski przed zbrojnym napadem, strzeże jedności Narodu Polskiego, terytorialnej integralności i niepodzielności Państwa Polskiego oraz nienaruszalności jego granic, jest strażnikiem Konstytucji Polski i podporą władzy polskiej, umacnia w Polakach patriotyzm, pracowitość, sprawność, ofiarność, karność i odpowiedzialność. Wojsko Polskie jest wzorem oddania i wierności Polsce, gotowości do największych poświęceń. Służba w Wojsku Polskim jest obowiązkiem i zaszczytem dla obywateli Polski. Jednolite Wojsko Polskie jest jednocześnie wojskiem poborowym obowiązującym w zróżnicowany sposób wszystkich obywateli przez 1 rok oraz wojskiem zawodowym skupiającym obywateli z własnego wyboru na cały ustawowy okres pracy i razem musi liczyć co najmniej 0,5% liczby ludności Polski. Każdy żołnierz polski jest wyrazicielem siły i niepodległości Państwa Polskiego, a każdy oficer polski jest odpowiedzialny za ich umacnianie.

Artykuł 77

Żołnierze polscy rozpoczynający służbę w Wojsku Polskim składają na Sztandar Polski i Sztandar Wojska Polskiego następującą przysięgę wojskową:
„Ja - żołnierz chwałą okrytego Wojska Polskiego
przysięgam poległym za Polskę żołnierzom,
Matce-Ojczyźnie, Narodowi Polskiemu, wszystkim obywatelom –
- wiernie służyć Polsce
i stać na straży Konstytucji Polski;
- bronić niepodległości Polski,
jedności Narodu Polskiego i całości Państwa Polskiego;
- bronić wszystkich obywateli Polski,
majątku narodowego i świętej polskiej ziemi;
- wykonywać rozkazy dowódców Wojska Polskiego
i Zwierzchnika Wojska Polskiego Prezydenta Polski;
- sumiennie spełniać żołnierskie obowiązki
i podnosić siłę bojową Wojska Polskiego;
- strzec dziejowej sławy oręża polskiego
i honoru żołnierza Wojska Polskiego;
- odważnie walczyć w obronie Polski
i być gotowym do największych poświęceń;
- w pokoju i wojnie wysoko nieść godność
żołnierza Wojska Polskiego – Obrońcy Polski!”

Artykuł 78

Policja Polska podlega Rządowi Polski. Jest jedyną siłą porządkową Państwa Polskiego. Stoi na straży przestrzegania Konstytucji Polski, prawa polskiego i zarządzeń władzy, strzeże ładu wewnętrznego w Państwie oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, chroni obywateli i władzę, zwalcza przestępczość. Policja Polska w czynnościach związanych z ochroną obywateli i władzy, utrzymywaniem porządku w miejscach publicznych, zapewnianiem bezpieczeństwa w czasie zgromadzeń i pochodów, ściganiem i aresztowaniem przestępców musi przestrzegać obowiązku chronienia godności, zdrowia i życia ludzi, wykluczenia tortur psychicznych i fizycznych jako zakazanych. Policja Polska może liczyć najwyżej 0,25% liczby ludności Polski.

Artykuł 79

Szkolnictwo w Państwie Polskim jest bezpłatne i państwowe, cywilne i wojskowe, pod opieką Prezydenta Polski i Sejmu Polski, kierowane przez Rząd Polski, finansowane z budżetu Państwa. Państwowa, czyli ogólnonarodowa ranga szkolnictwa polskiego zapewnia mu jednolitość i najwyższy poziom programu nauczania i wychowania, najszybszy rozwój, największą dostępność dla wszystkich obywateli Polski. Państwowość szkolnictwa polskiego stwarza warunki najlepszego wykształcenia obywateli. Szkolnictwo obejmuje nieobowiązkowe trzyletnie przedszkole od 3. roku życia, obowiązkową sześcioletnią szkołę podstawową od 6. roku życia, obowiązkową sześcioletnią szkołę średnią różnych typów, nieobowiązkową szkołę wyższą różnych specjalności. Całe szkolnictwo naucza i wychowuje, daje wiedzę i zasady życia, naucza zawodu i kształci na dobrego pracownika oraz wychowuje na dobrego człowieka, dobrego obywatela Polski, dobrego Polaka. Szkolnictwo jest neutralne wyznaniowo ze względu na wielowyznaniowość dzielącą obywateli. Szkolnictwo krzewi moralność i polski patriotyzm. Łączy on wszystkich obywateli w ponadwyznaniową nadrzędną wspólnotę narodową i państwową, umacnia więź każdego obywatela z Narodem i Państwem.

Artykuł 80

Lecznictwo w Państwie Polskim jest bezpłatne i państwowe, obejmujące wszystkich obywateli Polski i w równym stopniu dla nich dostępne, kierowane przez Rząd Polski, finansowane z budżetu Państwa. Uzupełniającym systemem leczenia jest płatne lecznictwo prywatne kierowane przez Rząd. Lecznictwo polskie jest powołane do utrzymywania zdrowia obywateli, do zapobiegania chorobom i leczenia chorób. Zapewnia ciągłość opieki zdrowotnej przez całe życie. Szczególną opieką otacza kobiety ciężarne i zgodne z Naturą porody dla zapewnienia rodzenia dzieci zdrowych fizycznie i umysłowo. Choroba nie może prowadzić do zubożenia, dlatego konieczne dla leczenia leki i przedmioty rehabilitacyjne są bezpłatne i w równym stopniu dostępne dla wszystkich obywateli. Bezpieczeństwo zdrowotne obywateli wymaga opartego o dobrze wyposażone szpitale lecznictwa samowystarczalnego, zapewnionego państwową produkcją leków w Polsce pod kontrolą Rządu.

Artykuł 81

Gospodarka w Państwie Polskim służy zapewnianiu potrzeb wszystkich obywateli Polski i zwiększaniu ich dobrobytu, umacnianiu obronności i bezpieczeństwa oraz rozbudowie Kraju. Rozwój gospodarki polskiej wyznaczają potrzeby rynku krajowego i zagranicznego. Podstawą gospodarki jest praca tworząca wartość. Gospodarka dąży do pełnego zatrudnienia maksymalizującego tworzenie wartości, do produkcyjnej wszechstronności i samowystarczalności zwiększającej niezależność i bezpieczeństwo Polski. Przede wszystkim ma zapewniać bezpieczeństwo zdrowotne, żywnościowe, energetyczne, mieszkaniowe i zbrojeniowe przez samowystarczalność produkcyjną w tych dziedzinach. W gospodarce obowiązuje wolność instytucji dochodowych, czyli przedsiębiorstw przemysłowych, rzemieślniczych, rolnych, leśnych, handlowych i usługowych oraz kontrolowana przez Rząd Polski uczciwa konkurencja, mająca zwiększać jakość produkcji, budownictwa, handlu i usług oraz obniżać ich koszty, uzyskiwać trwałość produktów. Rząd chroni gospodarkę przed konkurencją zagraniczną, popiera inicjatywy gospodarcze właścicieli przedsiębiorstw, koryguje i rozwija swobodną działalność gospodarczą państwowymi planami i zamówieniami. Gospodarcza działalność produkcyjna, budowlana, handlowa, usługowa, a w tym zwłaszcza transportowa musi przestrzegać zasady ochrony ziemi uprawnej i lasów oraz całego środowiska naturalnego i zachowania jego czystości – czystości ziemi, wody i powietrza.

Artykuł 82

Przedsiębiorstwa o podstawowym znaczeniu dla Polski – kopalnie, szyby naftowe i gazowe oraz ich rurociągi i zbiorniki, elektrownie i ciepłownie oraz ich linie przesyłowe, huty, stocznie morskie, zakłady zbrojeniowe, zakłady produkcji leków, alkoholu i tytoniu, kolej, handlowe i pasażerskie lotnictwo i flota morska, spichlerze, wodociągi, telekomunikacja, poczta są polską własnością państwową. Inne przedsiębiorstwa są polską własnością różnego rodzaju. Rodzinna i indywidualna własność prywatna chronionej ziemi uprawnej jest podstawą gospodarki rolnej, przy uzupełniającej własności spółdzielczej i państwowej. Rodowe, wieczyste gospodarstwo chłopskie jako Zagroda Dziedziczna jest nienaruszalną własnością rodzinną, przechodzącą z rodziców na dzieci.

Artykuł 83

Polska gospodarka rolna i leśna ma się rozwijać zgodnie z prawami Natury. Naturalna hodowla zwierząt ma im jako żywym istotom spełniać potrzebę ruchu, słońca i normalnego żywienia. Zabroniona jest przemysłowa hodowla zwierząt przynosząca im cierpienie i choroby, pogarszająca jakość hodowli. Zabronione jest wytwarzanie i sprowadzanie zagrażających ludziom i przyrodzie genetycznie modyfikowanych nasion, roślin i żywności.

Artykuł 84

Komunikacja w Państwie Polskim – obejmująca łączność pocztową, telefoniczną, radiową i internetową oraz transport powietrzny, wodny i lądowy – jest dostępna dla wszystkich obywateli Polski i wszystkich obywateli innych Państw. Korzystanie z powietrznych, wodnych i lądowych dróg kołowych jest bezpłatne i nie może być niczym ograniczane.

Artykuł 85

Wyznania, czyli religie i ich instytucje-Kościoły w Państwie Polskim mają swobodę działania na równych prawach. Kościoły są samodzielne w swojej działalności religijnej, zgodnej z Konstytucją Polski i prawem polskim. Wszyscy obywatele Polski mają prawo wyboru wyznania lub jego odrzucenia. Wyznania nie wolno używać przeciwko Polsce, przeciwko Konstytucji i prawu. Obywatele nie mogą uchylać się od wypełniania obowiązków obywatelskich z powodu swojego wyznania. Kościoły utrzymują się z podatku wyznaniowego wiernych oraz z ich składek, darowizn i spadków.

Artykuł 86

Władza samorządowa w Państwie Polskim jako władza miejscowa w miejscach zamieszkania obywateli Polski jest obecna tylko na ostatnim szczeblu podziału terytorialnego Państwa – w miastach i gminach . Władza samorządowa zarządza we wszystkich miejscowościach – w każdym mieście i każdej gminie stanowiącej większą wieś lub grupę mniejszych wsi. Na czele miasta stoi Naczelnik Miasta i Rada Miasta kierowana przez Przewodniczącego. Na czele dzielnicy miasta stoi Zarządca Dzielnicy i Rada Dzielnicy kierowana przez Przewodniczącego. Na czele gminy stoi Wójt Gminy i Rada Gminy kierowana przez Przewodniczącego. Na czele wsi stoi Sołtys Wsi. Tę władzę samorządową pełnoletni obywatele wybierają jednocześnie w swoim miejscu zamieszkania na pięcioletnią kadencję w zwyczajnych wyborach samorządowych, przeprowadzanych w pierwszą niedzielę października roku zakończonego cyfrą 0 lub 5.

Artykuł 87

Kandydatami do władzy samorządowej mogą być nie wchodzący w skład władzy państwowej obywatele Polski mający ukończone 25 lat życia, wysuwani przez partie polityczne, stowarzyszenia społeczne i bezpośrednio przez pełnoletnich obywateli-wyborców zorganizowanych w komitety wyborcze.

Artykuł 88

Naczelnicy Miast, Zarządcy Dzielnic, Wójtowie Gmin powołują służące zawodowemu zarządzaniu Urzędy Miast, Urzędy Dzielnic, Urzędy Gmin, którymi kierują.

Artykuł 89

Miejska i gminna władza samorządowa podlega powiatowej władzy państwowej i jest kontrolowana przez Starostę, reprezentującego wobec niej Rząd Polski.

Artykuł 90

Władza samorządowa w mieście, dzielnicy miasta, gminie, wsi może być odwołana przez referendum miejscowe, co powoduje niezwłoczny jej wybór w miejscowych nadzwyczajnych wyborach samorządowych na okres do zwyczajnych wyborów samorządowych.

Artykuł 91

Naczelnik Miasta, Zarządca Dzielnicy, Wójt Gminy, Sołtys Wsi mogą być odwołani przez Trybunał Stanu, co – podobnie, jak ich ustąpienie lub śmierć – powoduje niezwłoczny ich wybór w miejscowych nadzwyczajnych wyborach samorządowych na okres do zwyczajnych wyborów samorządowych.

Artykuł 92

Członkowie Rady Miasta, Rady Dzielnicy, Rady Gminy mogą być odwołani przez Trybunał Stanu, co – podobnie, jak ich ustąpienie lub śmierć - powoduje przyznanie mandatu radnego kandydatom na radnych, którzy w wyborach samorządowych otrzymali najwięcej głosów.

Artykuł 93

Władza samorządowa oraz jej administracja może liczyć najwyżej 1% liczby ludności Polski.

 

Rozdział Szósty
Prawa i Obowiązki

Artykuł 94

Wszyscy obywatele Polski, znajdujący się pod władzą Państwa Polskiego, są równi wobec prawa, mają takie same prawa i takie same obowiązki, korzystają na równi z uprawnień zapewnionych w Konstytucji Polski. Równe prawa i równe obowiązki wynikają ze sprawiedliwości oraz wymogów narodowego i państwowego życia zbiorowego we wspólnocie.

Artykuł 95

Prawa obywateli Polski:
- Prawo do godnego życia w dostatku duchowym i materialnym oraz jego prawnej ochrony od poczęcia do naturalnej śmierci.
- Prawo decydowania o swoim życiu osobistym.
- Prawo do chronionej prawnie osobistej wolności i nietykalności, opierającej się na odpowiedzialności za swoje czyny. Pozbawić wolności pod zarzutem czynów karalnych może tylko Policja Polska na 2 doby, po których Sąd orzeka o zwolnieniu lub aresztowaniu.
- Prawo do chronionego prawnie bezpieczeństwa osobistego i majątkowego.
- Prawo do prawnej ochrony prywatnego życia osobistego i rodzinnego oraz czci i dobrego imienia.
- Prawo do zdrowia, bezpłatnej opieki zdrowotnej i bezpłatnego leczenia.
- Prawo do bezpłatnej nauki i stypendium w przypadku podjęcia studiów wyższych.
- Prawo do pracy, na której opiera się wartość i dobrobyt człowieka oraz bogactwo Państwa.
- Prawo do swobodnego wyboru zawodu i miejsca pracy, do stałego zatrudnienia dozwolonego od 18. roku życia.
- Prawo do płacy i płatnego urlopu miesięcznego dla pracujących, do płatnego rocznego urlopu macierzyńskiego dla pracujących kobiet, do zasiłku dla bezrobotnych, do renty dla niezdolnych do pracy, do emerytury od 65. roku życia dla wysłużonych w pracy, z możliwością przedłużenia pracy zarobkowej przy zachowaniu emerytury.
- Prawo do mieszkania i jego nienaruszalności oraz do ochrony przed zabronioną bezdomnością.
- Prawo do wyboru miejsca zamieszkania i swobodnego poruszania się po Polsce.
- Prawo do swobodnego wyjeżdżania za granicę i korzystania tam z pomocy polskich placówek dyplomatycznych.
- Prawo do chronionej prawnie własności i jej dziedziczenia, której posiadanie nakłada odpowiedzialność za jej społecznie korzystne użytkowanie.
- Prawo do zawarcia związku małżeńskiego, posiadania dzieci i otrzymywania na nie dodatków pieniężnych oraz wychowywania ich zgodnie z własnymi przekonaniami.
- Prawo do wybierania władzy i kandydowania do władzy w wyborach oraz do udziału w referendach.
- Prawo do wolności poglądów oraz głoszenia ich w mowie i piśmie.
- Prawo do wolności sumienia i wyznania, do jego przyjęcia lub odrzucenia, do uczestniczenia lub nieuczestniczenia w praktykach religijnych.
- Prawo do wolności twórczości artystycznej i naukowej, do badań naukowych i wynalazczych, do ogłaszania ich wyników oraz uzyskiwania praw autorskich i patentów.
- Prawo do wolności i tajemnicy komunikowania się przez korespondencję, telefon, faks, internet.
- Prawo do ochrony swoich danych osobowych.
- Prawo dostępu do mediów – prasy, radia, telewizji, internetu.
- Prawo korzystania z dóbr kultury narodowej.
- Prawo do działalności gospodarczej – zakładania i prowadzenia przedsiębiorstw przemysłowych, rzemieślniczych, rolnych, leśnych, handlowych, usługowych.
- Prawo do działalności społecznej i politycznej oraz zrzeszania się – zakładania i należenia do związków zawodowych pracowników lub pracodawców, stowarzyszeń społecznych, partii politycznych.
- Prawo do zebrań oraz publicznych zgromadzeń, manifestacji, pochodów, strajków.
- Prawo do czystości środowiska naturalnego, zdrowej żywności i zdrowych leków.
- Prawo do ochrony przed zabronioną żywnością genetycznie modyfikowaną, służącą do niedozwolonych szkodliwych eksperymentów na ludziach.
- Prawo do ochrony przed alkoholizmem, nikotynizmem i zabronioną narkomanią.
- Prawo do ochrony przed eksperymentami naukowymi, w tym szczepieniami i innymi eksperymentami medycznymi bez dobrowolnej zgody.
- Prawo do ochrony przed zabronionym handlem ludźmi, klonowaniem ludzi, korzystaniem z ciała ludzkiego lub jego części do celów finansowych.
- Prawo do moralnego i materialnego odszkodowania za bezprawne pozbawienie wolności.
- Prawo do całkowitego odszkodowania za szkody materialne oraz utratę zdrowia na skutek pracy, katastrof, rozbojów, klęsk żywiołowych, działań wojennych.
- Prawo składania do władzy petycji, wniosków i skarg w imieniu własnym, innych osób, organizacji i instytucji oraz otrzymywania na nie odpowiedzi.
- Prawo do jawnej, sprawiedliwej, niezwłocznej i nieprzewlekłej rozprawy sądowej oraz obrony przed Sądem w procesie za zarzucane czyny karalne.
- Prawo występowania do Prokuratur i Sądów w obronie własnej lub przeciw osobom łamiącym prawo oraz do Trybunału Konstytucyjnego w przypadku naruszenia własnych praw i dóbr przez sprzeczne z Konstytucją Polski ustawy, wyroki sądowe i inne decyzje władz.
- Prawo do równego i sprawiedliwego traktowania we wszystkich sprawach, niezależnie od narodowości, płci, wyznania, przynależności organizacyjnej i poglądów.

Artykuł 96

Obowiązki obywateli Polski:
- Nauka do 18. roku życia i uzyskanie dowolnego wykształcenia średniego.
- Praca dająca utrzymanie i wzbogacająca Polskę.
- Podatki i inne świadczenia społeczne.
- Głosowanie w wyborach i referendach.
- Służba wojskowa i obrona Polski.
- Chronienie zdrowia i życia ludzi, a zwłaszcza kobiet ciężarnych i dzieci od poczęcia.
- Troska o narodowe dobro wspólne.
- Ochrona środowiska naturalnego, zwierząt i roślin.
- Przyczynianie się do rozwoju Polski wedle swoich umiejętności i możliwości.
- Dochowanie wierności Polsce.
- Znajomość Konstytucji Polski i jej przestrzeganie oraz przestrzeganie prawa polskiego.
- Ponoszenie od 18. roku życia pełnej odpowiedzialności prawnej za swoje życie i jego skutki.

 

Przepisy Końcowe
Rozdział Siódmy

Artykuł 97

Konstytucję Polski uzupełniają zgodne z nią ustawy konstytucyjne, ustalające wykonywanie wymagających tego artykułów.

Artykuł 98

Konstytucja Polski, uchwalona przez Prezydenta Polski i Sejm Polski, staje się ważna po przegłosowaniu jej przez referendum ogólnopolskie.

Artykuł 99

Konstytucja Polski może być uzupełniona lub zmieniona przez referendum ogólnopolskie, po uprzednim uchwaleniu uzupełnień lub zmiany przez Prezydenta Polski i Sejm Polski.

Artykuł 100

Każdy kończący 18 lat życia obywatel Polski otrzymuje niezwłocznie egzemplarz Konstytucji Polski.